Wat is de visie van verplegen bij epilepsie?
Wij vinden de volgende punten belangrijk bij het verplegen van iemand met epilepsie:
Voorlichting geven over epilepsie; omdat het belangrijk is dat de patiënt en naasten weten wat het ziektebeeld inhoud.
Begeleiding geven aan de patiënt en naasten; Dit om te weten hoe het ziekteproces verloopt en zodat de patiënt niet onzeker is over hoe het gaat verlopen. Het doel is acceptatie, goed omgaan met de ziekte.
Verpleegkundigen moeten bijscholing volgen over epilepsie. Dit zodat zij weten hoe het ziektebeeld in elkaar zit en zodat zij weten wat ze moeten doen in noodsituaties.
Verpleegkundigen moeten de medicatie soorten op de voorgeschreven tijden geven en de kennis over de medicatie goed weten om aanvallen te kunnen minderen.
Lotgenoten contact aanbieden aan de patiënt zodat zij contacten kunnen leggen met anderen die epilepsie hebben, en hierdoor ook een sociaal leven krijgen met mensen die elkaar begrijpen.
In de klinieken/ziekenhuizen zo min mogelijk prikkels in de ruimten om epileptische aanvallen zo veel mogelijk te voorkomen.
Een noodset met anti-epileptica wat rectaal word ingebracht wanneer dit echt noodzakelijk is.
Onze visie is dat de verpleegkundige dit specialistische ziektebeeld goed kent en hiertoe goed handelt, dit houd in het begeleiden en voorlichting geven over epilepsie omdat het een grote impact heeft op iemands leven. Ook moet de verpleegkundige goed weten wat te doen in noodsituaties.
Voorlichting geven over epilepsie; omdat het belangrijk is dat de patiënt en naasten weten wat het ziektebeeld inhoud.
Begeleiding geven aan de patiënt en naasten; Dit om te weten hoe het ziekteproces verloopt en zodat de patiënt niet onzeker is over hoe het gaat verlopen. Het doel is acceptatie, goed omgaan met de ziekte.
Verpleegkundigen moeten bijscholing volgen over epilepsie. Dit zodat zij weten hoe het ziektebeeld in elkaar zit en zodat zij weten wat ze moeten doen in noodsituaties.
Verpleegkundigen moeten de medicatie soorten op de voorgeschreven tijden geven en de kennis over de medicatie goed weten om aanvallen te kunnen minderen.
Lotgenoten contact aanbieden aan de patiënt zodat zij contacten kunnen leggen met anderen die epilepsie hebben, en hierdoor ook een sociaal leven krijgen met mensen die elkaar begrijpen.
In de klinieken/ziekenhuizen zo min mogelijk prikkels in de ruimten om epileptische aanvallen zo veel mogelijk te voorkomen.
Een noodset met anti-epileptica wat rectaal word ingebracht wanneer dit echt noodzakelijk is.
Onze visie is dat de verpleegkundige dit specialistische ziektebeeld goed kent en hiertoe goed handelt, dit houd in het begeleiden en voorlichting geven over epilepsie omdat het een grote impact heeft op iemands leven. Ook moet de verpleegkundige goed weten wat te doen in noodsituaties.
Wat betekent dit voor de verpleegkundigen?
Dit betekend voor de verpleegkundige; goed weten wat de ziekte inhoud, wat de medicatiesoorten zijn die gebruikt worden en wat houd deze medicatie in, goed weten hoe je de patiënt en naasten moet begeleiden, weten welke specialismen je erbij moet betrekken (maatschappelijk werk), weten hoe je moet voorlichten, weten hoe je moet handelen in onverwachte situaties.